Fotowoltaika wykorzystuje nieużywane anteny satelitarne

Szwajcarski dostawca usług telekomunikacyjnych przekształca nieużywane anteny satelitarne w „anteny słoneczne”, zasilając rosnące potrzeby energetyczne centrum danych wraz z energią wodną. Falownik fotowoltaiczny zoptymalizowany pod kątem prądu stałego jest kluczem do pokonania złożonego wyzwania, jakim jest instalacja modułów PV na antenach satelitarnych.

Zlokalizowana w mieście Leuk w Szwajcarii firma Leuk TDC zainicjowała pomysł wykorzystania starych anten satelitarnych na swoim terenie (pierwotnie zbudowanych w 1972 roku) jako podstawy dla nowej elektrowni słonecznej zaprojektowanej w celu zrównoważenia zapotrzebowania na energię jej energochłonnego centrum danych.

Niedawno zainstalowana elektrownia słoneczna składa się z dwóch anten satelitarnych z 307 modułami fotowoltaicznymi na każdej z nich, z których każda generuje około 110 000 kWh czystej energii rocznie. Firma zainstalowała również system fotowoltaiczny na dachu głównego budynku swojego centrum obliczeniowego i centrum danych, generując kolejne 555 000 kWh energii słonecznej rocznie.

Czytaj:
Ograniczniki przepięć. Nowa grupa produktowa ELKO-BIS Systemy Odgromowe

Oprócz energii słonecznej, centrum danych jest zasilane energią z elektrowni wodnych. To oznacza, że całe zapotrzebowanie centrum danych na energię jest pokrywane w 100% z energii odnawialnej.

Biorąc pod uwagę złożoną orientację i nachylenie modułów fotowoltaicznych na antenach satelitarnych, cienie i różne nachylenia groziły zmniejszeniem wydajności systemu fotowoltaicznego. Tradycyjne falowniki łańcuchowe zmniejszają ogólną wydajność układu solarnego, aby dopasować go do najsłabszego modułu w łańcuchu, co oznacza, że jeden zacieniony moduł może znacznie zmniejszyć uzysk energii.

W rezultacie zastosowano innowacyjne rozwiązanie falownika fotowoltaicznego SolarEdge zoptymalizowanego pod kątem prądu stałego z optymalizatorami mocy przymocowanymi do spodu każdej pary modułów PV. Umożliwia to systemowi słonecznemu złagodzenie wpływu niedopasowania modułów na anteny satelitarne, maksymalizując produkcję energii dla Leuk TDC i zapewniając opłacalność finansową projektu.

– Posiadanie elastyczności projektowej przy instalacji PV to ogromna korzyść dla instalatorów. W złożonych przypadkach, takich jak te z nierównymi powierzchniami, bez użycia optymalizatorów mocy po prostu nie bylibyśmy w stanie osiągnąć poziomu energii, który jest obecnie produkowany. Zalecam, aby inni planujący podobne instalacje fotowoltaiczne przeznaczyli wystarczająco dużo czasu na planowanie i współpracę z zaufanym personelem w celu przezwyciężenia wszelkich wyzwań technicznych – mówi Manuel Jossi, zastępca kierownika ds. technologii solarnej na Szwajcarię Środkową w CKW, firmie instalującej instalację PV.

Centrum danych Leuk TDC z roku na rok wymaga coraz więcej energii. Firma planuje nadal wykorzystywać energię słoneczną i wodną do zasilania 100% potrzeb energetycznych swojego centrum danych. Nie tylko wspiera to cele środowiskowe Leuk TDC, ale także zapewnia firmie większą stabilność finansową, zmniejszając jej zależność od zmiennych kosztów energii elektrycznej z sieci. Firma ma nadzieję, że sukces projektu anteny satelitarnej posłuży jako inspirujący model dla przyszłych innowacji infrastrukturalnych w zakresie energii odnawialnej.

– Zapotrzebowanie na anteny satelitarne stawało się przestarzałe, więc zawsze wiedzieliśmy, że chcemy je wykorzystać w taki czy inny sposób. Konstrukcja anten, która umożliwia ich ustawienie zarówno w poziomie, jak i w pionie, okazała się idealna do instalacji modułów fotowoltaicznych. Podążając za słońcem przez cały dzień, anteny te optymalizują absorpcję promieniowania słonecznego. Po ich zainstalowaniu uzyskujemy znacznie więcej godzin energii elektrycznej niż w przypadku konwencjonalnego systemu łańcuchowego, a optymalizatory mocy dodatkowo zwiększają produkcję energii elektrycznej – podsumowuje John Harris, dyrektor generalny Leuk TDC.

RE na podstawie informacji SolarEdge